Evlilik birlikte çıkılan bir yolculuktur. Bu yolculuk her şeyden önce denge gerektirir ve dengeyi sağlamak için de her iki eşin çabasını. Çıkılan yolculukta her zaman düz yollar olmaz. Bazen patikalı yollar, bazen dik yokuşlar, bazen de sert inişler karşımıza çıkar. Önemli olan eşlerin bu yolculukta birbirine destek vererek birlikte yol almalarıdır.
Ancak bu yolculuk sırasında bazı durumlar ortaya çıkar ki; bırakın dengeyi sağlamak, yan yana yürümek bile imkansız hale gelir. İşte o zaman yolları ayırmak gerekebilir.
Yolları ayırmanın hukuki karşılığı boşanmadır. Eşler açısından çok zor bir süreç olan boşanma, toplum tarafından da kolaylıkla kabul edilememektedir. Hele birde çocuk varsa gerek eşlerin gerekse diğer aile fertlerinin endişeleri ve kaygıları daha da artmaktadır.
Bu nedenle öncelikle eşlerin boşanmayı istemeleri ve bu konuda kararlı olmaları gerekir. Tek başınıza devam edeceğiniz bu yolda birçok sıkıntıyı göze almanız gerekecektir. Boşanma davası açıldıktan sonra ortak konutta kimin kalacağı, maddi durumunuzun nasıl bir seyir izleyeceği, çocuk varsa çocukların velayeti, bakımı ve eğitimi gibi konuların her biri mevcut psikolojik durumunuzla birlikte kocaman birer sorun olma konusunda birbirleriyle yarışırlar.
Boşanmaya karar vermek, eşinizi düşman ilan etmek anlamına gelmemelidir. Etrafınızdaki insanların bu yöndeki görüşlerine itibar etmeyin. Evlilik birliği nasıl medeni bir şekilde kuruluyorsa, medeni bir şekilde de sona erdirilebilir. Eğer çocuklarınız varsa ve çocuklarınızın iyiliğini düşünüyorsanız sakın ama sakın düşman olmayın; çünkü her daim birbirinizi görmek zorunda kalacaksınız.